Βγαίνεις έξω μια ωραία πρωία και κατευθύνεσαι προς το Μαρούσι (το ότι είναι Σάββατο και έχεις φροντιστήριο προσθέτουν κάτι τις στην όλη ατμόσφαιρα. Παρεπιπτόντως βρέχει και δεν είσαι και στις καλύτερές σου...), έχοντας μαζί σου ένα πενηντάευρω για να ψωνίσεις ένα καλώδιο για το καινούριο τροφοδοτικό σου που το πήρες 24-pin αντι για 20 :P (το συγκεκριμένο χαρτονόμισμα το πήρες γιατί για χαρη του άρθρου δεν έχεις ψιλά). Πηγαίνεις σαράντα λεπτά πριν το μάθημά σου και κατεβαίνεις Νερατζιώτισσα (μια στάση πριν απο το Μαρούσι για όσους δεν ξέρουν.) Μπαίνεις στο κολλοσιαίο Mall (λέμε τωρα...) και κατευθύνεσαι αμέσως προς τα Fnac, οπου συνειδητοποιείς, ότι για hardware καλύτερα Γερμανό, παρά Γάλλο (για όποιον δεν το έπιασε, τα Fnac είναι γαλλική αλυσίδα). Παρόλα αυτά, γυρνάς ολάκερο το Mall και δε βρίσκεις τίποτα, εκτός από τον εαυτό σου, με ένα μεγάλης αξίας χαρτονόμισμα στον παράδεισο του Shopping. Βρίσκεσαι λοιπόν σε ηθικό δήλειμμα. Κι ενώ παλέυεις να συνετίσεις τον εαυτόν σου, να σου Τσουπ! πετάγεται μια προσφορα -30% στα αγαπημένα σου games ή βλέπεις κάτι που είχες αποφασίσει να αποκτήσεις ή βρίσκεις κανένα καινούριο πακέτο της Activision που σε πορώνει και καταλήγεις στο ταμείο νιώθωντας ότι κάποιος σου έχει.. θοπεύσει τα οπίστια (=πιάσει τον κώλο). Και βγαίνεις μες στην τρελή χαρά στην αποβάθρα προς Κηφισιά. Το φροντιστήριο βρίσκεται ένα σταθμό μακριά και έχεις είκοσι λεπτά μέχρι το μάθημα! Επιτέλους μια φορά θα πας στην ώρα σου... Και περιμένεις όλο χαρά... και περιμένεις... και μετά από δεκαοκτώ λεπτά ερχεται το τραίνο :P.
Βασισμένο σε πραγματική ιστόρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου